بهـ نامـ او

امروز از حسی گفتید

کهـ همیشهـ حسشـ می کردمـ؛

واقعا" از اینـ کهـ کسی از منـ نفرتـ داشتهـ باشد،

عذابـ میکشمـ

اما شاید منـ هیچگاهـ بهـ علتشـ فکر نکردهـ بود

ادعا نمیکنمـ تمامـ حسـ کودکیتانـ را درکـ میکنمـ

اما بهـ اندازهـ ی خودمـ می فهممـ

تا قبلـ از دبستانمـ روزهای قشنگی داشتمـ

مادرمـ می گوید کهـ با دادنـ مجالی برای انتخابـ در کودکی

با اعتماد بنفسـ و مستقلـ بار آمدهـ امـ

فقط گاهی خودشـ همـ از اینـ استقلالـ

بهـ ستوهـ می آید!

از دورانـ دبستانمـ متنفرمـ

زمانی کهـ همیشهـ فکر میکردمـ منـ بدمـ

و برای همینـ استـ کهـ همهـ از منـ متنفرند

از یکی از دخترعموهایمـ گرفتهـ تا همکلاسی هایمـ

همهـ بهـ منـ القا می کردند:

تو یکـ موجود حالـ بهمـ زنـ و نفرتـ انگیزی...

بخواهمـ با خودمـ رو راستـ باشمـ

باید قبولـ کنمـ هنوز همـ خیلی وقتـ ها چنینـ حسی دارمـ

وقتی میبینمـ دوستمـ دارید

همهـ ی دیوار های منفی کودکی هایمـ فرو میریزد

نمیدانمـ چرا بهـ قولـ شما

شیر چشممـ وا شدهـ استـ و بستهـ نمیشود

وقتی کاری میکنمـ کهـ دلخور میشوید

بهـ بدی خودمـ بیشـ از پیشـ پی میبرمـ

شاید منـ لیاقتـ محبتـ های شما را ندارمـ

فقط میتوانمـ بگویمـ:

با تمامـ قلبـ کوچکمـ باورتانـ دارمـ!